کد مطلب:315109 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:196
من دست در بدن ندارم
یكی از مؤمنین نقل می كرد:
در روز هفتم محرم سال 1980 میلادی بود، در شهر مقدس در بیت الحسین علیه السلام خدمت گزاران آستان مقدس حضرتش، مشغول انجام وظیفه بودند. یكی از خدمت گزاران برای تمیز كردن لامپ ها پا بر نردبان گذاشت و بالا رفت، هنوز به بلندی نرسیده بود كه پایش لرزید و از فراز نردبان با سر به زمین افتاد.
[ صفحه 338]
ضربه ی مغزی دید و جهت معالجه به بیمارستان منتقل شد، پزشكان از معالجه ی او اظهار ناتوانی كردند. به همین جهت او را از بیمارستان مرخص نمودند.
امید بهبودیش از همه جا قطع شده بود. با توسل به ساحت قدسی حضرت اباالفضل العباس علیه السلام پرچمدار امام حسین علیه السلام كرامت آن بزرگوار مانند برق نمودار شد و بیماری لاعلاج مغزی به خوبی بهبود یافت.
او در عالم رؤیا حضرت اباالفضل علیه السلام را در كنار خود مشاهده می نماید و از او استمداد و كمك می طلبد، و اظهار می كند كه نمی تواند برخیزد و راه برود و می خواهد حضرتش دست او را بگیرد.
قمر منیر بنی هاشم اباالفضل العباس علیه السلام می فرماید: برخیز! من دست در بدن ندارم كه بخواهم دست تو را بگیرم.
بیمار دست به دامان آن بزرگوار می زند و بدون اراده برمی خیزد و سلامتی و تندرستی خود را به لطف آن بزرگوار بازمی یابد. [1] .
در روز هفتم محرم سال 1980 میلادی بود، در شهر مقدس در بیت الحسین علیه السلام خدمت گزاران آستان مقدس حضرتش، مشغول انجام وظیفه بودند. یكی از خدمت گزاران برای تمیز كردن لامپ ها پا بر نردبان گذاشت و بالا رفت، هنوز به بلندی نرسیده بود كه پایش لرزید و از فراز نردبان با سر به زمین افتاد.
[ صفحه 338]
ضربه ی مغزی دید و جهت معالجه به بیمارستان منتقل شد، پزشكان از معالجه ی او اظهار ناتوانی كردند. به همین جهت او را از بیمارستان مرخص نمودند.
امید بهبودیش از همه جا قطع شده بود. با توسل به ساحت قدسی حضرت اباالفضل العباس علیه السلام پرچمدار امام حسین علیه السلام كرامت آن بزرگوار مانند برق نمودار شد و بیماری لاعلاج مغزی به خوبی بهبود یافت.
او در عالم رؤیا حضرت اباالفضل علیه السلام را در كنار خود مشاهده می نماید و از او استمداد و كمك می طلبد، و اظهار می كند كه نمی تواند برخیزد و راه برود و می خواهد حضرتش دست او را بگیرد.
قمر منیر بنی هاشم اباالفضل العباس علیه السلام می فرماید: برخیز! من دست در بدن ندارم كه بخواهم دست تو را بگیرم.
بیمار دست به دامان آن بزرگوار می زند و بدون اراده برمی خیزد و سلامتی و تندرستی خود را به لطف آن بزرگوار بازمی یابد. [1] .
[1] اعجب القصص.